บ้านกิ่วแลน้อย

​      ประวัติศาสตร์ชุมชนบ้านกิ่วแลน้อย ตั้งอยู่ที่ ต.บ้านแม อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่ มีการสร้างบ้านแปงเมืองมาคู่กับเวียงเชียงใหม่ ตั้งแต่สมัยพระเจ้าแสนเมืองมา ซึ่งเป็นเจ้าเมืองครองเมืองนครเชียงใหม่ บ้านกิ่วแลน้อยประกอบด้วยคน 3 เผ่า คือ ลัวะ เขิน และคนเมืองซึ่งส่วนใหญ่เป็นราษฎรชาวบ้านหมื่นสาร บ้านวัวลาย บ้านศรีสุพรรณ ต.หายยา อ.เมือง จ.เชียงใหม่ ที่ได้แพร่กระจาย มาตั้งถิ่นฐาน ทำนา ทำสวน อยู่ในเขตท้องที่อำเภอบ้านแม (สมัยนั้นบ้านแมยกฐานะเป็นอำเภอ) ซึ่งเป็นบริเวณที่มี ที่ราบเหมาะแก่การอยู่อาศัยและการเพาะปลูก โดยทางด้านตะวันออกเป็นที่ราบผืนใหญ่ (หลวง) ทางด้านตะวันตกเป็นที่ราบผืนเล็ก (น้อย) ที่ทางเชื่อมติดต่อกันเป็นรอดคอด (กิ่ว) ต่อมามีประชาชนอพยพมาอยู่กันมากขึ้นจนกลายเป็นหมู่บ้านขึ้นจากที่ราบทางตะวันออก เรียกว่า “บ้านกิ่วแลหลวง” ส่วนที่ราบทางตะวันตกเรียกว่า “บ้านกิ่วแลน้อย” มาจนกระทั่งทุกวันนี้งานแกะสลักเริ่มเข้ามามีบทบาทปี 2497 โดยมีพ่อบุญมี ท้าวปินตา พ่อมูล สินตัน พ่อแก้ว โพธิทายะ พ่อคำ ศรีจันทร์ และพ่อทา ตุ่นจาเรือน ทั้ง 5 คน มมีความถนัดในการแกะตัวช้าง ปี 2515 มีร้านนารายณ์ภัณฑ์และห้างเซ็นทรัลเห็นฝีมือจึงติดต่อซื้อไปขาย และนำผลงานของพ่อบุญมีส่งประกวดได้รางวัลชนะเลิศ งานแกะสลักจึงขยายตัว พ่อคำปัน ทองตันเห็นว่างานยังไม่หลากหลาย จึงไปเชิญ พ่อครูตา ธรรมรังสี ซึ่งเก่งเรื่องลายไทยกลับมาจากฝางเพื่อมาถ่ายทอดฝีมือซึ่งสืบทอดมาจากตระกูลให้กับคนรุ่นหลัง จึงเป็นที่มาขอองการแกะภาพวรรณคดีและพุทธประวัติ และพัฒนาต่อยอดเป็นภาพวิว เฟอร์นิเจอร์